main-image

Αρθρογραφία

wavy-bg
passari_photo

Πόση αγάπη πιστεύεις ότι αξίζεις;


Μπορεί να μεγάλωσες στερημένος από τρυφερότητα και συναισθηματική φροντίδα. Μπορεί να μεγάλωσες σε περιβάλλον κακοποίησης ή παραμέλησης. Μπορεί οι ενήλικες του παιδικού σου τότε κόσμου να μην ανταποκρίνονταν στις ανάγκες σου αξιόπιστα και σταθερά κι εσύ ως παιδί δεν ήσουν σίγουρος πώς να διεκδικήσεις για τον εαυτό σου. Μπορεί να είχες ό,τι ήθελες από παιχνίδια, αλλά να σου έλειπε η αγκαλιά. Μπορεί πάλι να πήρες κάποια στοργή, αλλά με όρους.

Στη συνέχεια, ως έφηβος μπορεί να ένιωθες τόσο μόνος και αυτό αναπόφευκτα έκανε ακόμη πιο δύσκολο το ότι έπρεπε να διαχειριστείς τις αλλαγές που συνέβαιναν στο σώμα σου και μέσα σου. Μπορεί να ένιωθες θυμό, φόβο και άγχος, ίσως και ενοχή και ντροπή. Μπορεί να επέλεγες την απομόνωση, γιατί ήταν πιο εύκολο να σε προστατεύσεις έτσι παρά να εκτεθείς στο σκληρό έξω κόσμο. Ή μπορεί να επέλεγες να χαθείς μέσα σε παρέες και σχέσεις, αποζητώντας με λαχτάρα την αγάπη που δε χόρτασες.

Μπορεί απλά να προσαρμόστηκες στα τότε δεδομένα της ζωής σου και να έμαθες ότι αυτός είναι ο κόσμος, αυτή είναι η ζωή, έτσι είναι οι άνθρωποι και οι σχέσεις. Και, παρόλα αυτά, να έχτισες μία ζωή σχετικά λειτουργική.

Ένας αρκετά ικανοποιημένος ενήλικας.

Σε τιμούν το θάρρος και ο κόπος σου.

Μόνο που το παιδί μέσα σου ακόμα φωνάζει για αγάπη.

Δεν το ακούς;

Μη σπεύσεις να το φιμώσεις και να καταπιέσεις τη φωνή του.

Το αγκάλιασμα και τη φροντίδα σου χρειάζεται.

Και η ανάγκη αυτή είναι πανανθρώπινη.

Όλοι χρειαζόμαστε το φως και τα λαμπερά χρώματα της αγάπης στη ζωή μας.

Αποδεχόμαστε την αγάπη που πιστεύουμε ότι αξίζουμε.

Αν πιστεύεις ότι δεν αξίζεις αγάπη, αυτή είναι μία πυρηνική σου πεποίθηση που λειτουργεί ως αυτο-εκπληρούμενη προφητεία. Πιθανόν να έχεις παρατηρήσει ότι επιλέγεις ανθρώπους, φίλους και συντρόφους, συναισθηματικά μη διαθέσιμους ή ακόμα και κακοποιητικούς ή ότι σαμποτάρεις ο ίδιος τη σχέση σου με έναν άνθρωπο που σου δηλώνει με κάθε δυνατό τρόπο πως θέλει να συνδεθεί μαζί σου και να χτίσετε μαζί έναν όμορφο δικό σας κόσμο.

Ξέρω ότι φοβάσαι και σε καταλαβαίνω.

Όλοι φοβόμαστε.

Όμως, ό,τι σου συνέβη στο παρελθόν δε χρειάζεται να επαναληφθεί.

Σπάσε τον κύκλο.

Αξίζεις την αγάπη.

Αξίζεις όλη την αγάπη του κόσμου!

Η αγάπη είναι μία γλώσσα που χρειάζεται να μάθεις από την αρχή.

Και χρειάζεται να ξεκινήσεις από τον ίδιο σου τον εαυτό.

Να χτίσεις μία σχέση μαζί του με θεμέλια την κατανόηση, την αποδοχή, τη συμπόνια και τη φροντίδα.

Εσύ είσαι ο άνθρωπος που θα παραμένει το σταθερό σημείο αναφοράς σου καθόλη τη διάρκεια της ζωής σου.

Φρόντισε αυτόν τον άνθρωπο, γιατί είναι πολύτιμος.

Και, όταν αγαπήσεις τον εαυτό σου, πίστεψέ με, η ζωή σου θα αλλάξει. Θα διεκδικείς πια το καλύτερο δυνατό για εσένα, η ανοχή και τα όριά σου θα πηγαίνουν χέρι-χέρι με την αίσθηση αυτο-αξίας σου, θα κάνεις υποχωρήσεις, όχι, όμως, με κόστος τον αυτο-σεβασμό σου, και θα μοιράζεσαι τη ζωή σου με ανθρώπους που θα στέκονται ως συνοδοιπόροι δίπλα σου.

Αλλά ένα βήμα τη φορά, όπως συνηθίζω να λέω.

Ας ξεκινήσουμε με κάτι που μπορείς να δοκιμάσεις τώρα.

Αρχικά, φέρε στο μυαλό σου μία συνθήκη, στην οποία δεν αντέδρασες όπως θα ήθελες κι αυτό συνοδεύτηκε από δύσκολα συναισθήματα και σκέψεις.

Τώρα φαντάσου έναν φίλο σου που σε νοιάζεται και σε αποδέχεται όπως ακριβώς είσαι, χωρίς όρους.

Τι θα σου έλεγε αυτός ο φίλος;

Όσο μπορείς, να κάνεις αυτήν τη διαδικασία μέσα σου και με την επανάληψη θα καταλήξει να γίνει διανοητική συνήθεια.

Σκοπός είναι να γίνεις κάποια στιγμή εσύ ο ίδιος ο υποστηρικτικός αυτός φίλος για τον εαυτό σου!

Τώρα ας επιστρέψουμε σε εκείνην τη συνθήκη, όπου δεν αντέδρασες όπως θα ήθελες.

Παρατήρησε τον εσωτερικό διάλογο που κάνεις, όταν επικρίνεις τον εαυτό σου – ποια επίθετα χρησιμοποιείς και πόσο επιθετικός είναι ο τόνος σου.

Τώρα δοκίμασε να μαλακώσεις αυτήν τη φωνή, να την κάνεις λιγότερο επιθετική.

Μίλησε στον εαυτό σου με κατανόηση και συμπόνια.

Όπως θα σου μιλούσε και ο φίλος που είπαμε παραπάνω.

Και να θυμάσαι να εκφράζεις αυτήν τη ζεστασιά και με σωματικές κινήσεις, όπως το να χαϊδέψεις το χέρι σου.

Τέτοιες συμπεριφορές φροντίδας με την επανάληψη μεταφράζονται τελικά σε συναίσθημα.

Αν συμπεριφέρεσαι έτσι στον εαυτό σου, θα αρχίσεις να νιώθεις πράγματι έτσι για τον εαυτό σου.

Κι, όταν αρχίσεις να νιώθεις πια έτσι, θα το αντανακλάς και θα προσελκύεις πλέον τόση χαρά, ζεστασιά και τρυφερότητα στη ζωή σου που θα αντισταθμίσει όση στερήθηκες μέχρι πριν.

Δε χρειάζεται να περιμένεις άλλο – ήρθε η ώρα για όλη την αγάπη που αξίζεις!